Vakantie aan het Lake Malawi

‘come and take a look in my shop. I have a lot of African bling bling for a special price my friends’. Hier en daar spreekt er zelf één een zinnetje Nederlands. Duidelijk een toeristische trekpleister. We zijn aangekomen in Nkatha Bay, een klein stadje aan één van de grootste meren van de wereld. Lake Malawi beslaat één derde van het land. Hier gaan wij twee weken lang vakantie houden. Het meer heeft een diep blauwe/groene kleur, is zo helder als een spiegel en heeft voor je gevoel net zoals de zee geen begin en geen einde. Een aantal meter boven dit prachtige meer staan de kleine winkeltjes langs de weg waarin de ‘local artists’ hun spullen verkopen. Onder andere African bling bling. Daarnaast verkopen ze veel schilderijtjes en houtsnijwerk. We verblijven in een lodge aan het water en er is niks zo heerlijk al ’s ochtends je bed uitrollen en het frisse water induiken. Er hangt hier een heerlijke vakantie-gezelligheid sfeer. Jonge mensen vanuit heel de wereld komen hier naar toe voor een weekendje of een weekje vakantie. Zo zijn er mensen die hier stage lopen (vooral in ziekenhuizen en op scholen) en mensen die vrijwilligerswerk doen. Maar ook mensen die hier gewoon op vakantie zijn (denk aan zon, zuipen, ziekenhuis. Is maar net wat je wilt), mensen die op doorreis zijn of op huwelijksreis en dan heb je natuurlijk nog de vijftiger in de midlife crisis die nu tot ontdekking komt dat er meer in het leven is dan z’n saaie kantoorbaan. Het liefst zit ik ’s avonds op het terras mensen te bestuderen. Zet een hoop verschillende nationaliteiten bij elkaar en je hebt alleen je ogen, oren en een koud drankje nodig voor een heerlijke avond. Zo kom ik tot ontdekking dat Amerikanen alles overdrijven, maar dan ook echt álles! Dat de Engelsen arrogant zijn (alleen met een echt Engels ontbijt zijn ze tevreden) en dat Duitsers eigenlijk best aardig en leuk zijn.

Één van de local artists die we ontmoeten is Kelvin. Kelvin heeft een eigen winkel (ook online), een restaurantje en is bezig met het bouwen van een lodge. We nemen een kijkje in zijn winkel en ik besluit om een sleutelhanger te bestellen met mijn naam op de voorkant en een giraffe op de achterkant. Op de terugweg maakt Marit een grap over Kelvin en graden Celsius en rond 6 uur komen we weer terug om in zijn restaurantje te eten en om onze sleutelhangers op te halen. Wat blijkt nu, de naam Kelvin is niet zijn echte naam. Kelvin heeft hij bedacht toen hij klein was omdat hij zijn echte naam ontzettend stom vond. Hij was dol op wetenschappelijke tijdschriften en boeken en vond op een dag het verhaal over Kelvin en graden Celsius. Kelvin vond hij een mooie naam en ook wel toepasselijk. ‘graden kunnen omhoog en omlaag gaan en zo is het bij mij ook’. Marit en ik komen niet meer bij van het lachen en dat wordt beantwoord met een hilarische aanstekelijke lach van Kelvin.

We brengen onze dagen door aan het meer en dat doen we op verschillende manieren. We snorkelen, drijven op het paddleboard, roeien in de kano of duiken vanaf het platform het meer in. We bezoeken regelmatig het stadje en ik laat daar een rok en een jurk maken. Ook kunnen we weer wat nieuwe dieren aan ons lijstje toevoegen. We hebben hier voor het eerst apen gezien. Ze slingeren in de bomen voor ons huisje en vermaken zich ook prima op ons dak. Er lopen hier salamanders rond in allerlei kleuren en we hebben ook een slang, schildpad en een monitor (zoek maar op google) gezien. In een wildpark zijn we nog niet geweest dus leeuwen en olifanten staan nog niet op het lijstje. Dit willen we een keer in het weekend doen. Nu eerst nog maar even genieten van het meer. Ik denk dat ik mijn snorkel er maar weer eens bij ga pakken…